Sevgul Uludag
caramel_cy@yahoo.com
Τηλ: 99 966518
Ένας από τους αναγνώστες μας, ο αγαπητός μας φίλος Αρτέμης Πούλλος που βοήθησε εξαιρετικά στην ανεύρεση του τόπου ταφής του «αγνοούμενου» Ramadan Ahmet, έγραψε ένα άρθρο που είχε δημοσιευθεί στην εφημερίδα ΧΑΡΑΥΓΗ το Δεκέμβριο του 2016… Όταν μου έστειλε το απόκομμα, του είχα ζητήσει να μου το μεταφράσει αφού δεν καταλάβαινα ούτε μια λέξη…
Την περασμένη βδομάδα μετάφρασε και το είχα στα τουρκικά έτσι μπορούσα να το μεταφράσω και στα αγγλικά… Με αυτό τον τρόπο, όλοι μας οι αναγνώστες, είτε διαβάζουν τουρκικά, ελληνικά ή αγγλικά θα καταλάβουν τα σημαντικά λόγια αυτού του ανθρωπιστή ήρωα, του Αρτέμη Πούλλου, για τα αισθήματα του…
Είχαμε ξεκινήσει να εργαζόμαστε με τον Αρτέμη Πούλλο για την ανεύρεση του τόπου ταφής του Ramadan Ahmet το 2008 ή το 2009… Ο Ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ Τάκης Χατζηγεωργίου εργαζόταν αθόρυβα στην περιοχή της Πάφου προσπαθώντας να πείσει άτομα που μπορούσαν να μας βοηθήσουν και να μας δείξουν τον πιθανό τόπο ταφής του Ramadan…
Ο Ramadan Ahmet ήταν παντρεμένος, ήταν οικοδόμος, ένα αθώο άτομο με μια μικρή κόρη τη Sevil…
O Ramadan ταξίδευε με τη μοτοσικλέτα του όταν κάποιοι Ελληνοκύπριοι τον έπιασαν και τον σκότωσαν και τον έθαψαν σε ένα πηγάδι στο Πολέμι…
Κράτησαν τη μοτοσικλέτα του και τη χρησιμοποιούσαν…
Η οικογένεια του Ramadan ήταν καταρρακωμένη…
Ο Ramadan ήταν από τις Αρόδες και μετά από χρόνια συνάντησα τον αδελφό του Beyit Direkchi που ήρθε μαζί μου για να συναντηθούμε με τον Αρτέμη και τον Χρίστο Βράχνου στο χωριό Δρούσια – αυτό ήταν περίπου το 2010…
Τελικά με τη βοήθεια του Τάκη Χατζηγεωργίου, του καλού μας φίλου Αρτέμη Πούλλου και με τη βοήθεια του Χρίστου Βραχνού από τη Γιόλου, καταφέραμε να δείξουμε το 2010 στους λειτουργούς της Κυπριακής Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων τον τόπο ταφής του Ramadan Ahmet… Ο πατέρας του Χρίστου Βραχνού είχε σκοτωθεί από τους ίδιους δολοφόνους που σκότωσαν τον Ramadan, διότι ο πατέρας του ήταν αυτόπτης μάρτυρας στη δολοφονία μιας Τουρκοκύπριας γυναίκας και του θετού της γιου και δεν ήθελαν να αφήσουν μάρτυρες ζωντανούς… Ο Χρίστος Βραχνού, με τη βοήθεια του Τάκη Χατζηγεωργίου και του Αρτέμη, έγινε καλός φίλος με τον Beyit Direkchi, αδελφό του «αγνοούμενου» Ramadan…
Τα οστά του βρέθηκαν σε ένα πηγάδι στο Πολέμι που μας είχαν δείξει ο Αρτέμης και ο Βράχνου όταν η ΔΕΑ έσκαψε εκεί μετά από τρία χρόνια…
Πέρασαν ακόμα τρία χρόνια για την ταυτοποίηση του DNA και πέρσι το Δεκέμβριο η οικογένεια πήρε τα οστά του Ramadan Ahmet και τον έθαψαν με κατάλληλη ταφή στην Αμμόχωστο…
Ο Αρτέμης Πούλλος παρέστηκε στην κηδεία…
Σήμερα θέλω να μοιραστώ μαζί σας τα λόγια του που είναι γεμάτα νόημα…
Αυτό είναι που έγραψε ο αγαπητός μας φίλος που βοήθησε να βρεθούν τα οστά του Ramadan Ahmet:
«Δεν είχα την τύχη να συναντήσω τον Ramadan. Όμως γνωρίζω καλά την περιοχή όπου ζούσε… Οι Αρόδες, η Ίνια, η Δρούσια, η Τέρρα, η Κρίτου Τέρρα… Έχω πάει πάνω από πολλά πηγάδια στο χωριό Πολέμι… Τα οστά του ήταν σε ένα από αυτά τα πηγάδια… Οι δολοφόνοι είχαν ρίξει το άψυχο κορμί του σε ένα από εκείνα τα πηγάδια… Περίπου 20 χιλιόμετρα μακριά από εκεί που είχε σκοτωθεί.
Ramadan, έχω περπατήσει όλη την απόσταση προς το σημείο όπου οι δολοφόνοι είχαν στήσει παγίδα για να σε σκοτώσουν. Ο πατέρας και οι αδελφοί σου είχαν βρει εκεί το αίμα σου… Επίσης βρήκαν εκεί τη μοτοσικλέτα σου – είχε σπάσει το φανάρι της… Ήταν τρεις μέρες μετά τα γενέθλια του Ιησού Χριστού. Τρεις μέρες πριν την Πρωτοχρονιά του 1964. Αυτοί οι Ελληνοκύπριοι δολοφόνοι ήταν γνωστοί ως «καλοί» Χριστιανοί… Ήταν οικογενειάρχες με παιδιά, τώρα είναι παππούδες με εγγόνια.
Ο Τουρκοκύπριος Ramadan ήταν μόνο 22 χρονών. Οι δολοφόνοι άφησαν τη κόρη του ορφανή – ήταν μόνο ενάμιση έτους και η γυναίκα του χήρα. Έφεραν το σκοτάδι στη ζωή μιας μεγάλης οικογένειας.
Έψαξα για την οικογένεια του Ramadan και τους βρήκα. Συνάντησα την κόρη του, τους αδελφούς τους, τα εγγόνια του. Γίναμε καλοί φίλοι με τον αδελφό του τον Beyit και την οικογένεια του. Επίσης με το Χρίστο από τη Γιόλου και την οικογένεια του… Αυτοί οι δύο φίλοι έχουν κάποια κοινά. Είναι και οι δύο από χωριά της περιοχής Χρυσοχούς. Ενδιαφέρονται και οι δύο για τη γη και τα δέντρα. Έχουν και ακόμα ένα πικρό κοινό στοιχείο: και ο Ramadan και ο πατέρας του Χρίστου σκοτώθηκαν από τους ίδιους ανθρώπους.
Ο πατέρας του Χρίστου, εννιά μήνες μετά τη δολοφονία του Ramadan είχε γίνει μάρτυρας στη δολοφονία δύο Τουρκοκυπρίων. Αυτή τη φορά, τα θύματα ήταν μια ηλικιωμένη γυναίκα και ένα νεαρό αγόρι. Ήθελαν να τον σιωπήσουν και τον σκότωσαν. Αυτή τη φορά άφησαν χήρο και τρία νεαρά παιδιά ορφανά… Έφεραν το πένθος σε ακόμα μια οικογένεια…
Στη διάρκεια της κηδείας δεν αναγνώρισα τη γυναίκα του Ramadan. Μετά το τζαμί, πήγαμε στο νεκροταφείο και μετά στο σπίτι ενός συγγενή του Ramadan. Μια γυναίκα με προσέγγισε και μετά συνειδητοποίησα ότι αυτή ήταν η γυναίκα του Ramadan. Κάναμε χειραψία και αγκαλιαστήκαμε και με κυπριακή διάλεκτο μου είπε: «Σε ευχαριστώ για τη βοήθεια σου να βρω το σύζυγο μου. Θα κτίσουμε τον τάφο του με πέτρα και θα βάλουμε λουλούδια… Ας αναπαυθεί η ψυχή του εν ειρήνη τώρα…»
Ελπίζω ότι το νέο χρόνο θα υπάρχει λύση στο Κυπριακό πρόβλημα και οι ψυχές μας να βρουν επίσης κάποια ειρήνη…»
(Αρτέμης Πούλλος – φίλος της οικογένειας του Ramadan Ahmet)
Ποτέ δεν θα ξεχάσω τη μέρα που συναντήθηκαν ο Beyit και ο Χρίστος Βραχνού…
Ποτέ δεν θα ξεχάσω τις προσπάθειες του Τάκη Χατζηγεωργίου για να φέρει μαζί το Χρίστο Βραχνού και το Beyit…
Ποτέ δεν θα ξεχάσω τη μέρα που πήγαμε με το μικρό αυτοκίνητο του Αρτέμη Πούλλου στη Δρούσια για να συναντήσουμε το Χρίστο Βραχνού και να του συστήσω τον Beyit…
Ποτέ δεν θα ξεχάσω πως τα ξαδέλφια του μας βοήθησαν να μεταφράσουμε τα λόγια του για να επικοινωνήσει μαζί μας…
Ποτέ δεν θα ξεχάσω τη μέρα που συναντήσαμε τον Αρτέμη και το Χρίστο για να πάμε στο Πολέμι μαζί με τους λειτουργούς της Κυπριακής Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων το 2010 ώστε να μας δείξουν την περιοχή και το πηγάδι όπου είχε θαφτεί ο Ramadan Ahmet…
Για περισσότερο από μισό αιώνα έμεινε σε εκείνο το πηγάδι, περιμένοντας για ένα άνθρωπο να μας δείξει τον τόπο, έτσι ώστε να πάει πίσω στη γυναίκα του και την κόρη του και τους αδελφούς του που τον πεθύμησαν τόσο πολύ… Η κόρη την οποία δεν μπόρεσε να δει να μεγαλώνει, τα εγγόνια που δεν μπόρεσε να αγκαλιάσει, η σύζυγος που άφησε πίσω να τον σκέφτεται με δάκρυα όλα αυτά τα χρόνια – οι αδελφοί του που τον κράτησαν στην καρδιά τους… Η απουσία του ήταν πάντοτε η παρουσία του ανάμεσα τους, ποτέ δεν τον ξέχασαν ούτε για μια μέρα, ποτέ δεν εγκατάλειψαν την μνήμη του…
Ευχαριστώ από την καρδιά μου τον Αρτέμη Πούλλο, το Χρίστο Βραχνού και τον Τάκη Χατζηγεωργίου που βοήθησαν στην ανεύρεση των οστών του Ramadan Ahmet…
Photo: Ramadan Ahmet.
(*) Article published in the POLITIS newspaper on the 30th of April 2017, Sunday.
(**) The Turkish version of this article was published in YENİDÜZEN newspaper on my pages called "Cyprus: The Untold Stories" on 24th of March, 2017.
The link to this article in Turkish:
http://www.yeniduzen.com/ramadan-ahmetin-ardindan-10418yy.htm
No comments:
Post a Comment