Sevgul Uludag
caramel_cy@yahoo.com
Τηλ: 99 966518
Καλά νέα έρχονται από τον Άγιο Ιλαρίωνα και με χαροποιούν και με κάνουν να χαμογελάσω… Τελικά, μετά από επτά χρόνια, ξεκίνησαν οι εκσκαφές από την Κυπριακή Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων στο μέρος εκείνο στη στρατιωτική περιοχή στον Άγιο Ιλαρίωνα και άρχισαν να βρίσκουν οστά «αγνοουμένων» όπως μας είχε περιγράψει ο αναγνώστης μου…
Ήταν το 2010 όταν ένας από τους αναγνώστες μου μου είχε πει για αυτό τον τόπο ταφής… Είχε υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία εκεί και είχε δει τα οστά «αγνοούμενων» Ελληνοκυπρίων και σχεδίασε ένα χάρτη και μας έδωσε επίσης τα ονόματα εκείνων που ήταν εκεί… Πριν από επτά χρόνια μοιράστηκα τις πληροφορίες αυτές με τους λειτουργούς της Κυπριακής Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων, όπως επίσης και με τους αναγνώστες μου τόσο της εφημερίδας YENIDUZEN όσο και της εφημερίδας ΠΟΛΙΤΗΣ…
Ήταν επίμονος, κατά καιρούς με ρωτούσε για αυτόν τον τόπο ταφής, αλλά αφού ο Άγιος Ιλαρίωνας είναι στρατιωτική περιοχή, δεν ήταν δυνατόν να πάμε μέσα και να δείξουμε στη ΔΕΑ τον τόπο ταφής για πολλά χρόνια ακόμα…
Το 2015 απεύθυνε ανοικτή έκκληση στη ΔΕΑ μέσα από τις σελίδες μου λέγοντας ότι είναι έτοιμος να τους δείξει αν του εξασφαλίσουν άδεια να μπει μαζί τους στην περιοχή… Το δημοσιεύσαμε..
Το 2016 τον επισκεφτήκαμε ακόμα μια φορά έχοντας μάθει ότι η ΔΕΑ δεν είχε καταχωρήσει το μέρος αυτό στον κατάλογο τοποθεσιών προς εκσκαφή – πήγαμε ξανά και τον επισκεφτήκαμε μαζί με τους λειτουργούς της ΔΕΑ και ξανα-ζωγράφισε τον χάρτη, τους είπε αυτά που γνωρίζει και τους ζήτησε να του εξασφαλίσουν άδεια για να πάει μαζί τους και να τους δείξει…
Μετά από κάποιο καιρό, η ΔΕΑ εξασφάλισε τελικά άδεια για να πάει ο αναγνώστης μου και να τους δείξει και πήγαν μαζί και ο αναγνώστης μου τους έδειξε τον τόπο ταφής…
Χθες (13.1.2017) έμαθα ότι η ομάδα εκταφών της Κυπριακής Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων ξεκίνησε εκσκαφές στο μέρος που τους είχε δείξει και ότι άρχισαν να βρίσκουν ανθρώπινα οστά…
Του τηλεφώνησα και μοιράστηκα αυτά τα υπέροχα νέα μαζί του και τον ευχαρίστησα για την επιμονή του για επτά χρόνια για αυτό τον τόπο ταφής…
Επτά χρόνια είναι μεγάλη περίοδος αλλά ποτέ δεν έχασε την ελπίδα και επέμενε και γράψαμε και επιμείναμε και σπρώξαμε και τελικά έχουμε αποτελέσματα…
Πέρσι στις 12 Ιουνίου 2016 είχα γράψει για την περιοχή αυτή… Περιληπτικά είχα γράψει τα ακόλουθα:
«Πόσες φορές ανεβήκαμε αυτή την πλαγιά, όλο και ψηλότερα για να φτάσουμε στον Άγιο Ιλαρίωνα;
Πόσες φορές ήρθαμε εδώ;
Ήμασταν εδώ τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού, ήμασταν εδώ τις κρύες μέρες του χειμώνα, ήμασταν εδώ την άνοιξη και το φθινόπωρο…
Ήμασταν εδώ, όχι για διασκέδαση αλλά για τους «αγνοούμενους» από την περιοχή αυτή…
Ήρθαμε τόσες φορές, με διαφορετικούς μάρτυρες, μαζεύοντας πληροφορίες, δείχνοντας πιθανούς τόπους ταφής…
Η περιοχή του Άγιου Ιλαρίωνα είναι στο σύνολο της μια δύσκολη περιοχή αφού ολόκληρη είναι στρατιωτική περιοχή και δεν μπορείς απλά να μπεις σε ένα στρατόπεδο και να δείξεις ένα πιθανό τόπο ταφής..
Τώρα με την εκλογή του κυρίου Mustafa Akinci στην ηγεσία των Τουρκοκυπρίων υπήρξε μια στροφή σχετικά με τους πιθανούς τόπους ταφής σε στρατιωτικές περιοχές και αυτή είναι μια θετική εξέλιξη, παρόλο που δεν είναι αρκετό, αφού έχει περάσει μισός αιώνας από τη μέρα που «εξαφανίστηκαν» οι άνθρωποι – αν κοιτάξουμε το 1963, έχουν περάσει 53 χρόνια, αν κοιτάξουμε το 1974, έχουν περάσει 42 χρόνια και πολλοί γονείς έχουν πεθάνει περιμένοντας νέα από τους αγαπημένους τους… Οι σύζυγοι πέθαναν, παιδιά πέθαναν περιμένοντας νέα από τον «αγνοούμενο» πατέρα τους…
…
Γι αυτό είμαστε εδώ ξανά για να μιλήσουμε στον ίδιο μάρτυρα με τον οποίο είχαμε μιλήσει πριν από έξι χρόνια…
Το 2015 σε αυτές τις σελίδες, είχα γράψει την ιστορία ενός πιθανού τόπου ταφής εφτά ή οκτώ «αγνοούμενων» Ελληνοκυπρίων στην περιοχή του Αγίου Ιλαρίωνα μέσα σε ένα στρατόπεδο… Είχα γράψει:
«Ένας από τους αναγνώστες μου έρχεται για να με επισκεφτεί στην εφημερίδα όπου εργάζομαι και καθόμαστε για να μιλήσουμε… Τον είχαμε επισκεφτεί πριν από χρόνια μαζί με τους λειτουργούς της ΔΕΑ και μας είχε σχεδιάσει ένα χάρτη των «καμινιών» και που είχαν θαφτεί τα οστά ορισμένων Ελληνοκυπρίων «αγνοουμένων» στον Άγιο Ιλαρίωνα. Τώρα έρχεται για να πει ότι αν η ΔΕΑ μπορεί να πάρει άδεια για να πάμε σε αυτή την περιοχή στον Άγιο Ιλαρίωνα, είναι έτοιμος να τους συνοδεύσει και να τους δείξει την ακριβή τοποθεσία των «καμινιών» και τον τόπο ταφής των οστών κάποιων «αγνοουμένων».
Υπηρετούσε στο στρατόπεδο στον Άγιο Ιλαρίωνα όταν είχε βρει τυχαία τα οστά κάποιων «αγνοούμενων» Ελληνοκυπρίων. Ήταν ένα «καμίνι» που χρησιμοποιούσαν οι στρατιώτες για να ρίχνουν σκουπίδια… Όταν διέταξε κάποιους στρατιώτες να καθαρίσουν τα σκουπίδια, εμφανίστηκαν τα οστά των «αγνοουμένων» Ελληνοκυπρίων που είχαν θαφτεί στο «καμίνι». Αυτή η τυχαία ανακάλυψη είχε ως αποτέλεσμα να διατάξει τους στρατιώτες να αφαιρέσουν τα οστά και να τα θάψουν πιο πάνω… Είχε δώσει λεπτομέρειες πληροφορίες για αυτό το συμβάν στους λειτουργούς της ΔΕΑ όταν τον επισκεφτήκαμε και μας είχε σχεδιάσει ένα λεπτομερή χάρτη…
«Ξέρεις» λέει, «χρησιμοποιώντας αυτό το χάρτη, τυχαία βρήκαν ένα άλλο «καμίνι» όπου είχαν θαφτεί τα οστά κάποιων άλλων Ελληνοκυπρίων «αγνοουμένων», αρκετά πιο κάτω… Κατ' ακρίβεια ο χάρτης ήταν πολύ χρήσιμος, αλλά με ένα εντελώς διαφορετικό τρόπο! Εξαιτίας του χάρτη αυτού βρέθηκε ένα «καμίνι» στο Μπογάζι… Κάποιοι άνθρωποι βλέποντας εκείνο το χάρτη βρήκαν εκείνο το «καμίνι» και παρεμπίπτοντος κάποιοι άλλοι «αγνοούμενοι» ήταν θαμμένοι εκεί, αλλά το «καμίνι» στο χάρτη δεν είναι στην πραγματικότητα αυτό, αλλά αυτό μέσα στο στρατόπεδο… Αυτό είναι ένα ανθρωπιστικό έργο και είμαι έτοιμος να δείξω το μέρος αυτό για το οποίο είχα σχεδιάσει το χάρτη για τη ΔΕΑ… Το θεωρώ ανθρωπιστικό καθήκον… Εννοώ το να πάω και να τους δείξω… Διότι όπως οι Τουρκοκύπριοι θέλουν να βρεθούν τα οστά των «αγνοουμένων» τους, και οι Ελληνοκύπριοι συγγενείς έχουν το ίδιο δικαίωμα… Τώρα είναι ο καιρός για να μιλήσει η ανθρωπιά… Εκείνοι που γνωρίζουν οποιεσδήποτε πληροφορίες πρέπει επίσης να μιλήσουν…».»
Μάθαμε ότι το μέρος που είχε υποδείξει πριν από επτά χρόνια ως πιθανό τόπο ταφής δεν ήταν σημειωμένο στον κατάλογο στρατιωτικών περιοχών που πρόκειται να σκαφτούν… Έτσι είναι γι αυτό που ερχόμαστε ξανά για να του μιλήσουμε… Την Τετάρτη 11 Μαΐου 2016, πάμε μαζί με τον Ξενοφώντα Καλλή, τον Βοηθό του Ελληνοκύπριου Μέλους της Κυπριακής Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων και τον Okan Oktay, τον ανθρωπολόγο επικεφαλής των Εκταφών στη ΔΕΑ για να επισκεφτούμε αυτό τον αναγνώστη μου…
Μας χαιρετά και μας υπενθυμίζει ότι είχε σχεδίασε ένα χάρτη και μας είχε δώσει ονόματα που βρίσκονταν εκεί… Αυτό ήταν πριν από επτά χρόνια…
Ξανά σχεδιάζει ένα άλλο χάρτη και υπόσχεται να μας στείλει τις συντεταγμένες του καμινιού που είχε αδειάσει και το δεύτερο τόπο ταφής των οστών των «αγνοουμένων» που είχαν βρει στο στρατόπεδο ενώ έκανε την στρατιωτική του θητεία στον Άγιο Ιλαρίωνα…
«Ξέρεις, όλα εκείνα τα οστά, ήταν διασκορπισμένα… Υπήρχε ένας ολόκληρος σκελετός αλλά τα υπόλοιπα οστά φαίνονταν να είχαν μαζευτεί από εδώ και εκεί και μετά θάφτηκαν μέσα στο καμίνι» μας εξηγά… Αυτό ήταν το 1984-85… Έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε, αλλά θυμάται καθαρά τις λεπτομέρειες… Δεν είναι κάθε μέρα που βρίσκεις οστά και είμαι σίγουρη ότι άφησε σημάδι στην καρδιά του – γι αυτό δεν μπορεί να ξεχάσει και επιμένει ότι η Κυπριακή Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων πρέπει να κάνει κάτι για το μέρος αυτό…
Κάποιος που ήταν τότε επικεφαλής είχε μαζέψει τα χρυσά δόντια από το καμίνι αυτό και αργότερα τα πούλησε στην Κερύνεια…»
Για ακόμα μια φορά εκτιμώ την ανθρωπιστική βοήθεια του αναγνώστη μου – θα είναι πάντοτε ένα λαμπρό παράδειγμα επιμονής, ελπίδας και κουράγιου στην Κύπρο…
Photo: Θέα από τον Άγιο Ιλαρίωνα…
(*) Article published in the POLITIS newspaper on the 12th of February 2017, Sunday.
No comments:
Post a Comment