Sevgul Uludag
caramel_cy@yahoo.com
Τηλ: 99 966518
Μιας μακρά συνομιλία στο τηλέφωνο με την Κατερίνα Αντωνά γίνεται το έναυσμα για το όλο θέμα…
Έχει ένα αδελφό «αγνοούμενο» και το 2003 μετά τη διάνοιξη των οδοφραγμάτων είχε πάει στη Μόρα και σε άλλα χωριά μαζί με το δημοσιογράφο φίλο μας Ανδρέα Παράσχο.
Σε ένα από αυτά τα χωριά συνάντησε ένα βοσκό που ήταν βοηθητικός… Και που γνώριζε πολλά πράγματα…
Διερωτάται αν είναι ακόμα ζωντανός ο άντρας με τη μπουλντόζα από τη Μόρα, που είχε θάψει μετά εκείνους που σκοτώθηκαν στον πόλεμο.
Αυτό που ψάχνουμε είναι το φορτηγό του Φασιά – ενός άλλου «αγνοούμενου» και μαζί του περίπου 40 Ελληνοκύπριους στρατιώτες…
Υπόσχομαι να ερευνήσω και μερικές μέρες αργότερα τηλεφωνώ σε ένα αναγνώστη μου από την περιοχή για να τον ρωτήσω για τον βοσκό και τον χειριστή της μπουλντόζας.
Μαθαίνω ότι ο χειριστής της μπουλντόζας έχει πεθάνει…
Όμως ο βοσκός είναι ζωντανός και είναι μάλιστα ο πατέρας του αναγνώστη μου! Δεν πιστεύω τα αυτιά μου και είμαι τόσο χαρούμενη και η Κατερίνα επίσης θα χαρεί όταν το ακούσει. Διότι πριν από μερικά χρόνια καθώς έψαχνε τον βοσκό, κάποιος στο χωριό που ισχυριζόταν ότι ήταν ο γιος του, της είχε πει ότι είχε πεθάνει… Τώρα διαφαίνεται ότι αυτό ήταν ψέμα – ίσως ήταν ένας τρόπος να της πούνε να μείνει μακριά από την περιοχή…
Κάποιοι άνθρωποι και από τις δύο πλευρές της το έκαναν αυτό… Καθώς πήγαινε και ερευνούσε για πληροφορίες και προσπαθούσε να τις μεταφέρει στην Επιτροπή εκείνο τον καιρό, ένας αστυνομικός της είπε «Μην πηγαίνεις και μην ρωτάς ερωτήσειςστην τουρκοκυπριακή πλευρά!».
Αν οι πληροφορίες που είχε δώσει τότε είχαν αξιολογηθεί πραγματικά, ο χειριστής της μπουλντόζας θα βρισκόταν για να βοηθούσε να βρεθούν περισσότερα οστά… Όμως κανένας δεν ήθελε να ακούσει αυτά που βρήκε η Κατερίνα, έτσι οι πληροφορίες έμειναν εκεί, άθικτες, άλυτες… Ο χειριστής της μπουλντόζας έχει πεθάνει αλλά τουλάχιστον ο βοσκός είναι ζωντανός!
Η Κατερίνα είναι τόσο χαρούμενη, δεν πιστεύει τα αυτιά της…
«Όμως εκείνη τη μέρα στο χωριό, όταν κάποιος είχε ισχυριστεί ότι ήταν ο γιος και μου είχε πει ότι είχε πεθάνει, έκλαψα…»
Τώρα μπορεί να χαμογελάσει!
Πολύ γρήγορα διευθετώ συνάντηση με τον αναγνώστη μου και εμένα και τους λειτουργούς της Κυπριακής Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων και να φέρει μαζί και τον πατέρα του για να δούμε αν μπορεί να μας υποδείξει τον πιθανό τόπο ταφής του φορτηγού και της αυτοκινητοπομπής των «αγνοούμενων» Ελληνοκυπρίων από το 1974 από την περιοχή αυτή…
Ο μόνος τρόπος για να συναντηθούμε είναι ένα απόγευμα Σαββάτου και πάμε στις 23 Ιανουαρίου 2016, μια πολύ κρύα, βροχερή μέρα…
Ο Ξενοφών Καλλής από την Κυπριακή Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων έρχεται μαζί μας, όπως επίσης και ένας καινούργιος Τουρκοκύπριος ερευνητής και μια Τουρκοκύπρια αρχαιολόγος που ήταν στις εκσκαφές στην περιοχή και άρα γνωρίζει πού έγιναν εκσκαφές και που όχι…
Συναντούμε τον αναγνώστη μου με τον πατέρα του…
Σύντομα γίνεται ξεκάθαρο ότι ήταν αυτός, ο ηλικιωμένος βοσκός που είχε δείξει διάφορους τόπους ταφής στην περιοχή της Μόρας όπου η Κυπριακή Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων έχει βρει συνολικά 12 «αγνοούμενους» σε διάφορους τόπους ταφής.
Θέλει να βοηθήσει… Διότι έχει μια ανθρώπινη καρδιά… Όταν πηγαίναμε και δείχναμε τους διάφορους τόπους ταφής με τον αναγνώστη μου – δηλαδή το γιο του – οι πληροφορίες είχαν έρθει από αυτόν! Ακόμα υπάρχουν κάποιοι πιθανοί τόποι ταφής που είχαμε δείξει με το γιο του που ακόμα δεν έχουν σκαφτεί… Στεκόμαστε στο χωράφι μέσα στο κρύο και μιλούμε για αυτά…
Μετά μας δείχνει την τοποθεσία του φορτηγού του Φασιά όπως τη θυμάται…
«Όμως δεν θα βρείτε πολλά οστά» λέει… «Διότι εκεί, τα τανκς είχαν βομβαρδίσει το φορτηγό αυτό και το φορτηγό αυτό ήταν γεμάτο βόμβες και όταν εξερράγησαν πέθαναν και οι στρατιώτες πάνω στο φορτηγό…»
«Ακόμα και αν βρεθούν μικρά απομεινάρια όπως τα δόντια, μπορούν να δώσουν το DNA… Έτσι είναι σημαντικό να ξέρουμε που είχαν θαφτεί τα οστά από το φορτηγό…»
Μας δείχνει την τοποθεσία του φορτηγού που είχε βομβαρδιστεί… Θυμάται ότι ήταν εκεί για κάποιο καιρό έτσι το έβλεπαν όλοι όσοι περνούσαν…
Είναι στην άκρη του δρόμου που πάει από την Τύμπου (αεροδρόμιο Ercan) προς την Αφάνεια… Είναι κοντά στο Chomlekchi Chiftlighi – τη φάρμα Chomlekchi…
Ο ηλικιωμένος βοσκός που μας πήρε εκεί θυμάται την Κατερίνα… Του μεταφέρω τα χαιρετίσματα της…
«Έχει ένα αδελφό ή σύζυγο αγνοούμενο» λέει…
«Ο αδελφός της ήταν αγνοούμενος, αλλά τα οστά του βρέθηκαν σε ένα πηγάδι στην Αγία Κεπήρ… Μαζί με άλλους…»
Σταθμεύσαμε τα αυτοκίνητα κοντά στο δρόμο και περπατήσαμε μέσα στη λάσπη σε ένα χωράφι…
Βγάζουμε φωτογραφίες και παίρνουμε συντεταγμένες…
Όχι, η Κυπριακή Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων δεν έχει σκάψει ποτέ εδώ, έχουν σκάψει αριστερά και δεξιά από το χωράφι αυτό αλλά όχι στο χωράφι αυτό… Η αρχαιολόγος που είναι μαζί μας επιβεβαιώνει ότι σίγουρα δεν έχουν σκάψει στο χωράφι αυτό. Έσκαψαν τα γύρω χωράφια αλλά όχι αυτό…
«Θάφτηκαν στην επιφάνεια» λέει ο ηλικιωμένος βοσκός…
Πιο πάνω είχαμε δείξει ένα άλλο πιθανό τόπο ταφής… Οι δύο πλευρές του δρόμου έχουν σκαφτεί και τίποτε δεν βρέθηκε… Όμως ο δρόμος δεν έχει σκαφτεί…
Ο δρόμος του 1974 και ο δρόμος αυτός είναι διαφορετικοί – η Κατερίνα έχει επίσης πληροφορίες από ένα Τουρκοκύπριο που γνώρισε μαζί με τον Ανδρέα Παράσχο στο παρελθόν όταν είχαν ανοίξει τα οδοφράγματα…
Ο Τουρκοκύπριος που ήταν λειτουργός της Κυπριακής Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων της είχε πει ότι γνωρίζουν ότι «Είναι θαμμένοι κάτω από το δρόμο…»
Της είχε υποσχεθεί ότι θα έσκαβαν κάτω από το δρόμο αλλά αυτό δεν έχει γίνει ακόμα…
Το κρύο απόγευμα, οι κρύοι ανοικτοί ουρανοί με κάποια σύννεφα στον ορίζοντα, οι σταγόνες της βροχής, τα λασπωμένα χωράφια, η ησυχία…
Άραγε θα καταφέρουμε να βρούμε τους «αγνοούμενους» Ελληνοκύπριους από την αυτοκινητοπομπή, αυτή τη φορά, εδώ;
Ή θα πρέπει να εργαστούμε όλο και περισσότερο μέχρι να βρούμε τι απέμεινε από αυτούς;
Θέλω να ευχαριστήσω την Κατερίνα Αντωνά που ξεκίνησε τη διαδικασία αυτή για να βρει τον Τουρκοκύπριο βοσκό… Θέλω να ευχαριστήσω τον αναγνώστη μου που ήρθε μαζί μας και έφερε μαζί του τον πατέρα του για να μας δείξει τον πιθανό τόπο ταφής στο χωράφι έξω από τη Μόρα… Θέλω να ευχαριστήσω τους λειτουργούς της Κυπριακής Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων που ήρθαν μαζί μας για να τους δείξουμε τον πιθανό τόπο ταφής… Όσοι από εσάς έχετε οποιεσδήποτε πληροφορίες για την περιοχή αυτή, παρακαλώ μοιραστείτε τις μαζί μας, ανώνυμα ή επώνυμα… Το τηλέφωνο μου είναι 99 966518… Αυτό, το κάνουμε για την ανθρωπιά…
Photo: Το χωράφι στη Μόρα…
(*) Article published in POLITIS newspaper on the 13th of March, 2016 Sunday.
No comments:
Post a Comment