Sevgul Uludag
caramel_cy@yahoo.com
Τηλ: 99 966518
Η Sultan ήταν μόλις πέντε χρονών όταν ο πατέρας της Osman Talat Hanifi έγινε «αγνοούμενος» στις 22 Νοεμβρίου 1963, ένα μήνα πριν την έναρξη των διακοινοτικών συγκρούσεων στην Κύπρο τον Δεκέμβριο του 1963…
Ο πατέρας της που ήταν εκπαιδευμένος πιλότος στο Βρετανικό στρατό και εργαζόταν στις Βρετανικές Βάσεις Ακρωτηρίου είχε υποβάλει παραίτηση ένα χρόνο προηγουμένως, το 1962, και είχε ανοίξει ένα κατάστημα στο δρόμο Λεμεσού-Πάφου….
Ήταν από το χωριό Αναδιού και είχε παντρευτεί στη Λεμεσό…
Τη δεκαετία του '50 είχε δανειστεί τη μεγάλη μοτοσυκλέτα ενός παλιού συμμαθητή του από το English School… Είχε πάει στην Καρπασία για να επισκεφτεί το μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα… Συμπτωματικά υπήρχε ένα λεωφορείο με γυναίκες που είχαν έρθει από τη Λεμεσό για να επισκεφτούν την Καρπασία και τον Απόστολο Ανδρέα και η Elvan από τη Λεμεσό, μια νεαρή και εντυπωσιακά όμορφη κοπέλα, ήταν επίσης σε αυτή την ομάδα γυναικών… Ο Osman Talat την είδε και άρχισε να ακολουθεί το λεωφορείο με τη μοτοσυκλέτα του από την Καρπασία στη Λεμεσό!
Όταν έφτασαν στη Λεμεσό και οι γυναίκες κατέβηκαν από το λεωφορείο για να επιστρέψουν στα σπίτια του ήταν σκοτεινά και ο Osman Talat δεν μπορούσε να δει που είχε πάει η Elvan! Έμεινε γύρω από την Τουρκοκυπριακή γειτονιά με τη μοτοσυκλέτα του και προσπαθούσε να καταλάβει που είχε πάει…
Με τον τρόπο που κοντοστεκόταν τράβηξε την προσοχή ενός ηλικιωμένου Τουρκοκύπριου από το μαχαλά… Τον ρώτησε «Τι κάνεις εδώ γιε μου; Φαίνεσαι χαμένος…»
Και είπε σε αυτόν τον ηλικιωμένο, το θείο Hasan, ότι είχε δει αυτό το κορίτσι στον Απόστολο Ανδρέα και ακολούθησε το λεωφορείο αλλά δεν είδε σε ποιο σπίτι είχε μπει…
Ο θείος Hasan του είπε «Γιε μου, το να ακολουθείς τις κόρες άλλων ανθρώπων δεν θεωρείται καλή συμπεριφορά σε αυτή την γειτονιά Τουρκοκυπρίων» και είπε «Όχι, όχι! Είμαι σοβαρός… Μου άρεσε τόσο πολύ, θέλω να την παντρευτώ!»
Έτσι ο θείος Hasan του έδειξε το σπίτι και σύντομα συναντήθηκαν και παντρεύτηκαν. Εγκαταστάθηκαν στη Λεμεσό και έκαναν τρία παιδιά: δύο αγόρια, τον Mustafa και τον Korman και τη Sultan, το μικρό κορίτσι…
Το 1962 υπέβαλε παραίτηση από τη δουλειά του στις Βρετανικές Βάσεις και άνοιξε ένα κατάστημα… Σε όλη του τη ζωή ήταν εμπορικό άτομο, πάντοτε έψαχνε ευκαιρίες για εμπόριο… Εισήγαγε για το κατάστημα του κιμονό από την Ιαπωνία, παπούτσια από την Ιταλία και πιάτα από την Αγγλία… Τα σετ πιάτων από πορσελάνη πωλούνταν σε πελάτες που ετοίμαζαν τις κόρες τους για γάμο και τα πιάτα αυτά ήταν μέρος της προίκας των κόρων… Εισήγαγε όλα αυτά τα πράγματα και τα διένειμε σε καταστήματα σύμφωνα με τις παραγγελίες τους… Είχε δύο οδηγούς: ένα Τουρκοκύπριο και ένα Ελληνοκύπριο…
Πάντοτε ντυνόταν καλά και του άρεσε να παίρνει την οικογένεια του για εκδρομές στη θάλασσα – ονειρευόταν να πάει στην Αγγλία με την οικογένεια του και να εγκατασταθούν εκεί αλλά η γυναίκα του Elvan δεν δεχόταν να φύγει από την Κύπρο… Ζούσαν μαζί στο σπίτι των γονιών της Elvan στον μαχαλά Αρναούτ της Λεμεσού, μια Τουρκοκυπριακή γειτονιά…
Πολύ πριν να παραιτηθεί από το στρατό εισήγαγε την πρώτη μηχανή για μαλλί γριάς και μια μηχανή για ποπκορν για να ενοικιάζει στα διάφορα πανηγύρια και πλήρωνε κάποια λεφτά κάποιους Τουρκοκύπριους κάποια λεφτά για να δουλεύουν αυτές τις μηχανές και επίσης έπαιρνε κάποιο εισόδημα και ο ίδιος…
Μέχρι τις 22 Νοεμβρίου 1963 τα πράγματα ήταν φυσιολογικά για την οικογένεια… Και από εκείνη τη μέρα και μετά οι ζωές τους αναποδογυρίστηκαν: Έγινε «αγνοούμενος»…
Η πεντάχρονη Sultan έβλεπε όλους να κλαίνε στο σπίτι… Κάποιοι Τουρκοκύπριοι αξιωματούχοι ήρθαν για να επισκεφτούν την μητέρα της και να την συμβουλεύσουν «Να μην πάεις στην αστυνομία αφού ο σύζυγος σου ήταν στην ΤΜΤ και αυτό μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του…» Πήγε για να επισκεφτεί την αστυνομία στη Λεμεσό περίπου 15 μέρες μετά την εξαφάνιση του συζύγου της.
Όμως ένας Τουρκοκύπριος πήγε στην αστυνομία Λεμεσού την επόμενη μέρα, στις 23 Νοεμβρίου 1963 και τον ανέφερε ως «ελλείπον άτομο» - ο Τουρκοκύπριος αυτός έπλασε επίσης κάποιες ιστορίες για το θέμα και έδωσε επίσης και λάθος διεύθυνση για την οικογένεια…
Τη μέρα που «εξαφανίστηκε» ο Osman Talat Hanifi, ένας Άγγλος ήρθε και τον αναζητούσε – περίμενε όλη τη μέρα να επιστρέψει και στο τέλος έφυγε από το σπίτι αφού κατάλαβε ότι Osman Talat δεν θα επέστρεφε…
Η αστυνομία ήθελε να επισκεφτεί την κυρία Elvan, την γυναίκα του Osman Talat αλλά οι Τουρκοκυπριακές αρχές δεν τους άφησαν να πάνε στο σπίτι της…
Τα πράγματα δεν ήταν καλά για την πεντάχρονη, την κάποτε ευτυχισμένη Sultan – το κορίτσι που ο πατέρας της την είχε σαν πριγκίπισσα, το κορίτσι που εκπλήρωνε τις επιθυμίες της αμέσως, το κορίτσι που ο πατέρας της την έπαιρνε στο γήπεδο του γκολφ αφού του άρεσε να παίζει γκολφ και μάζευε μικρά σκουλήκια (μαρτούθκια) και γέμιζε τις τρύπες στο γήπεδο του γκολφ και ο πατέρας της της έκανε παρατήρηση να μην το κάνει: «Δεν πρέπει να το κάνεις αυτό Sultan κόρη μου – θα θυμόσουν μαζί σου! Δεν πρέπει να γεμίζεις τις τρύπες με σκουλήκια!»
Όταν η τηλεόραση ήταν το καινούργιο πράγμα στη Λεμεσό, μια από τις γειτόνισσες τους αγόρασε μια τηλεόραση – όλα τα παιδιά μαζεύτηκαν εκεί για να παρακολουθήσουν και η γειτόνισσα την πρώτη μέρα τους άφησε να δούνε το μαγικό κουτί. Τη δεύτερη μέρα δεν τους άφησε να μπουν στο σπίτι και την τρίτη μέρα τους είπε «Μην έρθετε ξανά!»
Η Sultan ήταν πολύ απογοητευμένη και έτρεξε σπίτι στον πατέρα της:
«Βλέπεις, μας έδιωξαν! Δεν έχουμε τηλεόραση για να παρακολουθήσουμε!»
Αμέσως ο Osman Talat αγόρασε μια τηλεόραση και για να εγκατασταθεί η τεράστια αντένα ήρθε ακόμα και ελικόπτερο για να βοηθήσει! Εκείνες τις μέρες με αυτή την αντένα μπορούσαν να παρακολουθούν τηλεόραση από τη Συρία και τις γύρω χώρες…
Όταν «εξαφανίστηκε» ο πατέρας της η Sultan ήταν δυστυχισμένη, βλέποντας όλη την οικογένεια να κλαίει συνεχώς…
Δεν έτρωγε, δεν έπαιζε – είχε μόλις ξεκινήσει σχολείο στην ηλικία των πέντε και η κυρία Ulker η δασκάλα της στο νηπιαγωγείο της είπε: «Κοίτα Sultan, δεν τρως το πρόγευμα σου στο σχολείο, δεν παίζεις με τους φίλους σου – θα χρειαστεί να σε τιμωρήσω!»
Και η Sultan άνοιξε τα μικρά της χέρια στον ουρανό και είπε «Θεέ μου! Πάρε σε παρακαλώ τη ζωή μου! Όταν είμαι στο σπίτι όλοι κλαίνε – όταν είμαι στο σχολείο θέλουν να με τιμωρήσουν!»
Η δασκάλα συγκλονίστηκε όταν άκουσε τέτοια λόγια από ένα τόσο μικρό παιδί και πήρε το χέρι της και πήγε μαζί της στο σπίτι της για να μάθει γιατί συμπεριφερόταν έτσι η Sultan… Η κυρία Ulker δεν γνώριζε τίποτε για την «εξαφάνιση» του πατέρα της Sultan και αναστατώθηκε πολύ… Πήρε τη Sultan στο δικό της σπίτι για να μείνει μερικές μέρες μαζί της… Αυτό που δεν ήξερε τότε η κυρία Ulker ήταν ότι και ο δικός της σύζυγος Ozer Reshat Kansoy θα γινόταν «αγνοούμενος» στις 18 Απριλίου 1964… Τα οστά του Ozer Reshat Kansoy βρέθηκαν μετά από χρόνια στους Καπέδες-Μαχαιρά μαζί με άλλους «αγνοούμενους» Τουρκοκύπριους και παρέστηκα στην κηδεία του όταν γινόταν η ταφή του στη Λευκωσία…
Ποια είναι η αλήθεια για το λόγο της «εξαφάνισης» του πατέρα της Sultan, Osman Talat Hanifi;
Τον είχαν πάρει οι Τουρκοκυπριακές αρχές στη Λεμεσό και σκοτώθηκε από ασφυξία αφού τον στραγγάλισαν με τη δική του πράσινη γραβάτα, ενώ καθόταν σε μια καρέκλα σε ένα σπίτι που τον «ανέκριναν»…
Τον έθαψαν κάπου κοντά στο νέο λιμάνι Λεμεσού σε μια περιοχή που οι Τουρκοκύπριοι ονόμαζαν «το μικρό δάσος»…
Ο λόγος; Σύμφωνα με την Sultan Osman Talat, που μετά από χρόνια ερεύνησε την «εξαφάνιση» του πατέρα της, προσπαθούσαν να μην πληρώσουν για τα όπλα που του είχαν ζητήσει να αγοράσει από κάποιους Άγγλους από τις Βρετανικές Βάσεις…
«Πιθανότατα τους είχε πάρει μια φορά κάποια όπλα» λέει η Sultan «και είχαν πληρώσει… Και πιθανόν δεν ήθελαν να πληρώσουν για τη δεύτερη παρτίδα και υποψιάζομαι ότι είχαν τα λεφτά του για τα όπλα αλλά δεν ήθελαν να τα δώσουν στον πατέρα μου, αλλά να τα κρατήσουν και να τα μοιραστούν μεταξύ τους… Αυτός είναι ο λόγος που ο πατέρας μου υπέβαλε παραίτηση από τη δουλειά του στις Βρετανικές Βάσεις – διότι είχε βαρεθεί με την πίεση στην οποία τον υπέβαλλαν για να πάρουν όπλα…»
Δεν τον έβαλαν στον «Επίσημο Κατάλογο Αγνοουμένων Ατόμων» και προσπάθησαν να ρίξουν το φταίξιμο για την «εξαφάνιση» του στους Ελληνοκύπριους! Στον Πρώτο Τόμο του «Άλμπουμ Μαρτύρων» που εκδόθηκε από τους «Σύνδεσμο Συγγενών Μαρτύρων» ισχυρίστηκαν ότι «ο Osman Talat απήχθη και σκοτώθηκε από τους Ελληνοκύπριους στις 22 Δεκεμβρίου 1963!»
Έτσι προσπάθησαν να «καλύψουν» αυτή την ψυχρή δολοφονία του Osman Talat και επίσης έκρυψαν τον τόπο ταφής του…
Η γυναίκα του δεν έλαβε μισθό, όπως ήταν «συνήθειο» εκείνη την εποχή – για επτά χρόνια την έκαναν να υποφέρει, μέχρι που μια μέρα, ένας Ελληνοκύπριος, ο κύριος Νίκος, πρόσεξε ότι η Sultan είχε τεράστιο ταλέντο στην εκμάθηση γλωσσών – η Sultan όταν σχολνούσε από το δημοτικό κάθε μέρα πήγαινε στο Τελωνείο της Λεμεσού όπου δούλευε ο παππούς της Mustafa Horozcu. Ενώ τον περίμενε, μιλούσε με τον κύριο Νίκο, ένα συνάδελφο του παππού της… Ο κύριος Νίκος πήρε την πρωτοβουλία και διευθέτησε μια συνάντηση με τον κύριο Βασίλη – ένα πλούσιο άνθρωπο εκείνης της εποχής – και προσκάλεσε τη Sultan, τον παππού της Mustafa και ακόμα ένα συνάδελφο, τον κύριο Ozay Akif που ήταν τότε στην ΤΜΤ… Συνάντησαν τον κύριο Βασίλη χωρίς να γνωρίζουν το λόγο: ο κύριος Βασίλης είπε στη Sultan: «Μαθαίνω ότι έχεις πολύ ταλέντο με τις γλώσσες, έτσι πρέπει να εγγραφείς στο σχολείο Τέρρα Σάντα…» Ο παππούς είπε «Όμως δεν μπορούμε να πληρώσουμε εκείνο το σχολείο» και ο κύριος Βασίλης είπε «Θα πληρώσω εγώ και όταν έχεις λεφτά μπορείς να με αποπληρώσεις…»
Ο κύριος Βασίλης έδωσε οδηγίες στον κύριο Ozay να πάρει τη Sultan στο σχολείο Τέρρα Σάντα, να την εγγράψει και να εα ίναι ο «κηδεμόνας» της στο σχολείο…
Πιθανόν ο κύριος Ozay Akif ντο ανέφερε αυτό στις Τουρκοκυπριακές αρχές – και ακριβώς επτά χρόνια μετά την «εξαφάνιση» του Osman Talat Hanifi, οι Τουρκοκυπριακές αρχές άρχισαν να δίνουν μισθό στη γυναίκα του με το δικαιολογητικό «Θύμα της Σύγκρουσης» - 29 Κυπριακές λίρες που ήταν το ακριβές ποσό που πλήρωναν στο σχολείο Τέρρα Σάντα! Ο παππούς Mustafa Horozcu αμέσως πήγε για να πληρώσει τον κύριο Βασίλη με το ποσό που είχε πληρώσει για να αρχίσει η Sultan στο σχολείο…
Η Sultan Osman Talat με τις δικές της προσπάθειες προσπάθησε να βρει που είχε θαφτεί ο πατέρας της: Μίλησε με δύο άτομα που τον είχαν θάψει και τους πήρε σε διαφορετικές στιγμές, ξεχωριστά, στους πιθανούς τόπους ταφής – ο κάθε ένας έδειξε ένα διαφορετικό σημείο στην ίδια γραμμή, πολύ κοντά στο νέο λιμάνι Λεμεσού… Η ΔΕΑ ξεκίνησε εκσκαφές στο πρώτο μέρος που είχαν δείξει, αλλά σταμάτησαν λέγοντας ότι ο Osman Talat δεν είναι στον «επίσημο κατάλογο αγνοουμένων ατόμων», αλλά είναι ένα άτομο που είναι στην κατηγορία των «γνωστών νεκρών». Έτσι ο δεύτερος πιθανός τόπος ταφής δεν σκάφτηκε από τη ΔΕΑ.
Εισηγήθηκα στην Sultan Osman Talat να αποταθεί στο γραφείο του κυρίου Φωτίου και να δει αν μπορούν να κάνουν εκσκαφές στο δεύτερο πιθανό τόπο ταφής… Συμφώνησε και στις 25 Ιουνίου 2018 πήγαμε μαζί με τη Sultan Osman Talat για να επισκεφτούμε τον κύριο Φώτη Φωτίου, Επίτροπο Ανθρωπιστικών Υποθέσεων και η Sultan έκανε επίσημα αίτηση προς αυτόν για να γίνουν οι εκσκαφές στο δεύτερο πιθανό τόπο ταφής… Έδωσε επίσης δείγματα του DNA της και επισκεφτήκαμε την περιοχή στις 4 Ιουλίου 2018 μαζί με τον Ξενοφώντα Καλλή, σύμφωνα με τις οδηγίες του κυρίου Φωτίου, έτσι ώστε να δούμε αυτό τον δεύτερο πιθανό τόπο ταφής…
Θέλω να ευχαριστήσω τον κύριο Φώτη Φωτίου που δέχτηκε να κάνει κάτι για τον «αγνοούμενο» Osman Talat Hanifi… Η Sultan ήταν μόλις πέντε χρονών όταν «εξαφανίστηκε» - κοντεύει τα 60 τώρα – έχασε τη μητέρα της Elvan, και τους αδελφούς της Mustafa και Korman και τα τελευταία 55 χρόνια περιμένει νέα για τη μοίρα του πατέρα της… Κανένας δεν ζει από την οικογένεια της – η γιαγιά της, ο παππούς της, η μητέρα της και οι αδελφοί της έχουν πεθάνει… είναι η μόνη που έμεινε ζωντανή στην οικογένεια της για να παραλάβει τα οστά του πατέρα της, αν βρεθεί ο τόπος ταφής του… Τέτοιες είναι οι κρυμμένες ιστορίες και οι τραγωδίες του νησιού μας…
(*) Article published in the POLITIS newspaper on the 5th of August 2018, Sunday. An extended version of this article in Turkish was published in the YENIDUZEN newspaper on the 2nd, 3rd, 4th, 5th, 6th and 7th of July 2018 and here are its links:
http://www.yeniduzen.com/kayitsiz-kayiplarin-drami-9-12603yy.htm
http://www.yeniduzen.com/kayitsiz-kayiplarin-drami-10-12606yy.htm
http://www.yeniduzen.com/kayitsiz-kayiplarin-drami-11-12611yy.htm
http://www.yeniduzen.com/kayitsiz-kayiplarin-drami-12-12615yy.htm
http://www.yeniduzen.com/kayitsiz-kayiplarin-drami-13-12618yy.htm
http://www.yeniduzen.com/kayitsiz-kayiplarin-drami-14-12623yy.htm
The link to the article in Greek in POLITIS:
http://politis.com.cy/article/thee-mou-pare-parakalo-ti-zoi-mou
No comments:
Post a Comment