Από την Τύμπου στην Αφάνεια…
Sevgul Uludag
caramel_cy@yahoo.com
Τηλ: 99 966518
Ένας από τους αναγνώστες μου τηλεφωνά για να μου πει τα ακόλουθα:
«Καθώς πηγαίνεις από την Τύμπου στη Λουρουτζίνα, στη δεξιά πλευρά του δρόμου, υπάρχουν κάποιες σημαίες και ένα μέρος σαν μνημείο για τους μάρτυρες. Έτσι όπως θα πήγαινες από τον παλιό δρόμο – τώρα που έχει κατασκευαστεί νέος δρόμος, δεν ξέρω την κατάσταση του παλιού δρόμου…
Στην κατεύθυνση από την Τύμπου στη Λουρουτζίνα, το μέρος αυτό βρίσκεται στα δεξιά σου, μερικές εκατοντάδες μέτρα πριν από την παλιά φάρμα. Πιστεύω ότι υπήρχε φάρμα εκεί, μια φάρμα που δημιούργησαν Εβραίοι τον παλιό καιρό και ονομαζόταν «Φάρμα Margo»… Το μέρος αυτό είναι κοντά και απέναντι από εκείνη την παλιά φάρμα, μερικές εκατοντάδες μέτρα πριν να φτάσεις στη φάρμα.
Ίσως εκείνο το μνημείο να είχε κτιστεί εκεί ως σύμβολο ή κάτι…
Ένας ηλικιωμένος Τουρκοκύπριος από την πρώην υπόγεια οργάνωση μου είχε πει ότι εκεί είχαν θάψει κάποιους «αγνοούμενους» Ελληνοκύπριους και κάθε φορά που περνούσα από εκείνο τον παλιό δρόμο πηγαίνοντας στη Λουρουτζίνα, κοίταζα το μέρος αυτό και σκεφτόμουν αυτά που μου είχε πει…
Αυτός ο ηλικιωμένος Τουρκοκύπριος από την πρώην υπόγεια οργάνωση ήταν στην πραγματικότητα από τη Λουρουτζίνα και ισχυριζόταν ότι εκεί είχαν θαφτεί κάποιοι Ελληνοκύπριοι που είχαν γίνει «αγνοούμενοι» από την Άσσια… Ο ηλικιωμένος άντρας που μου τα είχε πει αυτά δεν ζει πλέον…»
Άρχισα να ερευνώ για το μέρος αυτό και τηλεφώνησα σε ένα άλλο αναγνώστη ο οποίος μου είπε τα ακόλουθα:
«Το μέρος στο οποίο αναφέρεσαι είναι ένα μέρος πριν από το χωριό Kirklar, κοντά στην περιοχή που κτίζεται το νέο τμήμα του αεροδρομίου στην Τύμπου. Είναι σε μια περιφραγμένη περιοχή και νομίζω ανήκει στο αεροδρόμιο Ercan. Ενώ τοποθετούσαν αυτούς τους ιστούς σημαίας, είχαν ανοίξει την περίφραξη και τους έβαλαν και μετά έκλεισαν ξανά την περίφραξη… Νομίζω ότι έβαλαν μια πέτρα εκεί και είχαν γράψει τα ονόματα κάποιων μαρτύρων, ίσως τα ονόματα των μαρτύρων από μια συγκεκριμένη μονάδα και φύτεψαν επίσης και κάποια δέντρα εκεί… Αυτά που φύτεψαν μεγάλωσαν και έγιναν μεγάλα δέντρα… Έτσι καθώς περνάς και κοιτάζεις το μέρος αυτό, λόγω των δέντρων που είχαν φυτέψει, είναι δύσκολο να δεις το μνημείο…»
Τον Ιανουάριο του 2019, είχα ενημερώσει τους λειτουργούς της Κυπριακής Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων για το μέρος αυτό και τους ζήτησα αν ήθελαν, να προσπαθήσουμε να πάμε μαζί για να το ελέγξουμε και να κάνουμε περαιτέρω έρευνες…
Άραγε αυτός ο ηλικιωμένος άντρας από την υπόγεια οργάνωση έλεγε την αλήθεια ή τα φαντάστηκε αυτά τα πράγματα; Χωρίς περαιτέρω έρευνες, είναι δύσκολο να το μάθουμε… Όμως ένας άλλος αναγνώστης εξέφρασε τις απόψεις του για αυτό, λέγοντας ότι χρειάζεται να δούμε αν το μέρος αυτό με τις σημαίες και το μνημείο είναι ορατό στην UNFICYP αφού περιπολούν κάποιες περιοχές εκεί και αμφισβήτησε αυτά που μου είχε πει ο αναγνώστης μου λέγοντας «Γιατί να θάψουν ανθρώπους σε ένα μέρος αν το μέρος αυτό είναι ορατό στις περιπολίες των ΗΕ; Πρέπει να το πεις αυτό στη ΔΕΑ έτσι ώστε να ελέγξουν τα μέρη που κάνει περιπολίες η UNFICYP…»
Μαζί με ένα λειτουργό από τη ΔΕΑ, προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε κάποιους Τουρκοκύπριους που μπορεί να ήταν υπεύθυνοι εκείνη την εποχή, εφόσον ο αναγνώστης μου που μου είπε την ιστορία που είχε ακούσει από τον ηλικιωμένο άντρα είπε επίσης ότι «Εκείνοι οι Ελληνοκύπριοι που είχαν σκοτωθεί και που είναι «αγνοούμενοι» είχαν θαφτεί εκεί γύρω στις 17-18 Αυγούστου 1974… Ο ηλικιωμένος άντρας είχε πάει εκεί και είδε την ταφή και έμαθε τι είχε συμβεί και τους είπε «Γιατί το κάνατε αυτό; Έχουμε Τουρκοκύπριους που είναι αιχμάλωτοι πολέμου στο νότιο μέρος του νησιού… Αν οι Ελληνοκύπριοι μάθουν αυτό που κάνατε εδώ, θα αρχίσουν να σκοτώνουν τους αιχμαλώτους μας…» Πιστεύω ότι η ιστορία του ηλικιωμένου άντρα είναι αληθινή, αλλά ελέγξετε την και ερευνήστε περισσότερο…»
Ευχαριστώ όλους τους αναγνώστες μου που μου μιλούν και μου δίνουν λεπτομέρειες… Μοιράστηκα όλα όσα μου έχουν πει με τους λειτουργούς της ΔΕΑ… Ας δούμε τι θα μας φέρουν οι περαιτέρω έρευνες…
Ένας άλλος αναγνώστης μου τηλεφωνά και θέλει να με συναντήσει… Δεν τον γνωρίζω έτσι κανονίζω να συναντηθώ μαζί του για να δω τι έχει να πει…
Μου λέει τα ακόλουθα:
*** Μόλις έχω ανακαλύψει κάτι που συνδέεται με ένα πηγάδι που είχε σκάψει η ΔΕΑ πριν από χρόνια – έψαχναν για ένα «αγνοούμενο» κρανίο… Είχες γράψει την ιστορία του «αγνοούμενου» κρανίου πριν από περισσότερο από δέκα χρόνια… Το κρανίο αποκτήθηκε από τον πατέρα ενός κοριτσιού από την Αφάνεια που σπούδαζε ιατρική στην Istanbul σε αντάλλαγμα για δύο φορτηγά κοπριάς και μετά προσπάθησε να το πάρει στην Istanbul και την έπιασαν στον έλεγχο αφού το είχε βάλει στην τσάντα της… Είναι για εκείνο το κρανίο… Όπως ανακάλυψα, η ΔΕΑ έψαχνε για εκείνο το κρανίο σε λάθος πηγάδι…
Είχαν σκάψει ένα πηγάδι και δεν βρήκαν τίποτα – πιστεύω ότι εκείνο το πηγάδι είναι ακόμα ανοικτό. Επειδή μετά την εκσκαφή δεν είχαν κλείσει πλήρως το πηγάδι, οι χωρικοί ρίχνουν τα σκουπίδια τους εκεί.
*** Ένας από τους φίλους μου μου είπε ότι είχε δει τις εκσκαφές, ήξερε ότι η ΔΕΑ έσκαβε το λάθος πηγάδι, αλλά δεν πήγε να τους μιλήσει αφού δεν ήθελε να ασχοληθεί με αυτά τα πράγματα. «Εκείνο το κρανίο είναι σε ένα άλλο πηγάδι περίπου 100 μέτρα μακριά από το πηγάδι που έσκαψαν» μου είπε. Αν η ΔΕΑ ερευνήσει τα πηγάδια σε εκείνη την περιοχή, θα βρούνε το κρανίο ενός «αγνοούμενου» Ελληνοκύπριου. Αν οι μπουλντόζες σκάψουν λίγο την επιφάνεια, θα βρουν το στόμιο εκείνου του πηγαδιού… Το κρανίο βρίσκεται σε ένα κλειστό πηγάδι…
Είχα γράψει για το «αγνοούμενο κρανίο» ενός Ελληνοκύπριου πριν από περισσότερο από δέκα χρόνια στις εφημερίδες YENIDUZEN και ΠΟΛΙΤΗΣ. Πήγαμε ακόμα και με τους λειτουργούς της ΔΕΑ και ένα Ελληνοκύπριο αναγνώστη για να ερευνήσουμε τον πιθανό τόπο ταφής το κρανίου στην Αφάνεια στις 21 Ιουλίου 2010.
Ποια ήταν η ιστορία του «αγνοούμενου κρανίου» για το οποίο είχα γράψει πριν από περισσότερο από 10 χρόνια;
Μια φοιτήτρια από την Αφάνεια που σπούδαζε ιατρική σε ιατρική σχολή στην Istanbul ζήτησε από τον πατέρα της να της βρει ένα κρανίο. Οι καθηγητές της το είχαν ζητήσει έτσι ώστε να μελετήσει το κρανίο στη διάρκεια των μαθημάτων της. Ο πατέρας της πήγε στο καφενείο στην Αφάνεια και βρήκε τον χειριστή μπουλντόζας που είχε θάψει «αγνοούμενους» Ελληνοκύπριους στη διάρκεια του πολέμου το 1974 και του είπε, «Η κόρη μου θα γίνει γιατρός, οι καθηγητές της της ζήτησαν να βρει ανθρώπινο κρανίο εφόσον το χρειάζεται για να μελετήσει το κρανίο. Μπορείς να μου βρεις ένα κρανίο σε παρακαλώ;»
Ο χειριστής μπουλντόζας του είπε «Αν μου δώσει δύο φορτηγά γεμάτα κόπρι, θα σου βρω ένα κρανίο…»
Έτσι συμφώνησαν ο πατέρας του κοριτσιού που σπούδαζε ιατρική και ο χειριστής μπουλντόζας. Ένα κρανίο σε αντάλλαγμα για δύο φορτηγά κόπρι…
Ο χειριστής μπουλντόζας πήγε αμέσως πίσω από την εκκλησία στην Αφάνεια όπου σκοτώθηκε ένας αριθμός Ελληνοκυπρίων και θάφτηκαν σε ένα μαζικό τάφο στις όχθες ενός ρέματος. Αφού τους είχε θάψει, ήξερε το μέρος. Άνοιξε το μαζικό τάφο, πήρε ένα κρανίο και μετά σε αντάλλαγμα για δύο φορτηγά κοπριάς έδωσε το κρανίο στον πατέρα του κοριτσιού που σπούδαζε ιατρική. Το κορίτσι ήταν χαρούμενο που ο πατέρας της βρήκε το κρανίο που ζήτησαν οι καθηγητές της και καθώς πήγαινε πίσω στην Istanbul, έβαλε το κρανίο στην τσάντα της και πήγε στο αεροδρόμιο Ercan… Αυτό ήταν γύρω στο 1995…
Καθώς περνούσε τις χειραποσκευές της από τον έλεγχο στο αεροδρόμιο, ο αστυνομικός που έλεγχε τις αποσκευές σοκαρίστηκε…
Τη ρώτησε «Τι είναι αυτό;;;;;!!!!»
Και του απάντησε «Είναι η εργασία μου. Ο πατέρας μου έδωσε δύο φορτηγά κοπριάς για το κρανίο αυτό, μην το πάρετε!»
Φυσικά η αστυνομία το πήρε και πήραν τον πατέρα του κοριτσιού και τον χειριστή μπουλντόζας στον αστυνομικό σταθμό στη Μόρα. Η αστυνομία πήρε το κρανίο…
Ο Ελληνοκύπριος αναγνώστης μου, με τον οποίο πήγαμε στην Αφάνεια, λέει ότι είχε μάθει τι είχε συμβεί στο κρανίο από κάποιους Τουρκοκύπριους φίλους του… Σύμφωνα με την ιστορία που του είπαν, η αστυνομία έδωσε το κρανίο αυτό σε ένα δάσκαλο στην Αφάνεια και του είπαν «Πάρε το κρανίο αυτό και εξαφάνισε το… Έχει γίνει μια κατάρα!» Και ο δάσκαλος το πήρε και το έριξε σε ένα πηγάδι πίσω από το σχολείο στην Αφάνεια και το «εξαφάνισε»…
Στις 21 Ιουλίου 2010, μαζί με αυτόν τον αναγνώστη και τους τότε λειτουργούς της ΔΕΑ Ξενοφώντα Καλλή, Murat Soysal και Okan Oktay πήγαμε στην Αφάνεια, βρήκαμε το σχολείο και προσπαθήσαμε να ψάξουμε για το πηγάδι… Ο Καλλής βρήκε ένα ανοικτό πηγάδι, μισογεμάτο με χώμα… Ήταν άραγε αυτό το πηγάδι στο οποίο αναφέρονταν κάποιοι Τουρκοκύπριοι από την Αφάνεια;
Η ΔΕΑ σκάβει εκείνο το πηγάδι αλλά δεν βρίσκει τίποτε και η ιστορία χάνεται μέχρι που αυτός ο αναγνώστης επικοινωνεί μαζί μου για να μου θυμίσει την ιστορία του «αγνοούμενου κρανίου»…
Ευχαριστώ τον αναγνώστη μου και θα συνεχίσω να εργάζομαι για να βρω περισσότερες πληροφορίες για το πηγάδι… Όπως πάντα, έχω επίσης ενημερώσει τους Τουρκοκύπριους και Ελληνοκύπριους λειτουργούς της ΔΕΑ για αυτές τις νέες πληροφορίες…
Ο αναγνώστης μου υποσχέθηκε να μου δείξει που βρίσκεται το πηγάδι έτσι ώστε να το δείξω στη ΔΕΑ… Λέει ότι δεν θέλει να εμπλακεί με τη ΔΕΑ, αλλά θέλει να βοηθήσει ανώνυμα… Και αυτό είναι εντάξει μαζί μου…
(Σημείωση για τους αναγνώστες μου: Όταν βρέθηκε το κρανίο στην τσάντα της νεαρής φοιτήτριας ιατρικής στο αεροδρόμιο Ercan και την πήραν στον αστυνομικό σταθμό στη Μόρα, οι αστυνομικοί κάλεσαν εκεί και τον χειριστή μπουλντόζας… Αργότερα, κάποιοι λειτουργοί ζήτησαν από τον χειριστή μπουλντόζας να τους πάρει στον μαζικό τάφο από όπου πήρε το κρανίο και να τους δείξει το μέρος και έκαναν μια «επιχείρηση» για να αδειάζουν αυτό το μαζικό τάφο – άδειασαν μερικώς το μαζικό τάφο και πήραν τα οστά έξω από το χωριό Φώτα… Μετά από χρόνια βρέθηκε αυτή η ομάδα ατόμων που θάφτηκε σε εκείνο το μαζικό τάφο – κάποιοι στην Αφάνεια και κάποιοι στο χωριό Φώτα…)
Photo: Ο Καλλής ερευνά το πηγάδι πίσω από το σχολείο το 2010…
(*) Article published in the POLITIS newspaper in Greek on the 24th of March, 2019, Sunday. Similar articles were published in the YENİDÜZEN newspaper in Turkish on the 1st of March 2019 and the 28th of January 2019 and here are the links:
http://www.yeniduzen.com/lefke-kseroda-cmc-bolgesine-yumusak-topraklarin-bulundugu-yere-bazi-kibrislirumlar-g-13554yy.htm
http://www.yeniduzen.com/kuyuya-atilan-kafatasini-yanlis-kuyuda-aradiydilar-13685yy.htm
No comments:
Post a Comment